Լարախաղացություն
Լարախաղացը կրկեսի արտիստ է, ով ցուցադրում է հավասարակշռության՝ էկվիլիբրիստիկայի արվեստը հենման երկու կետերի միջև ձգված լարի վրա: Լարախաղացները հայտնի են հին ժամանակներից: Այն տարածված է եղել Հռոմում, Չնաստանում, Պարսկաստանում, իսկ միջնադարում տարածվել է նաև Կովկասում և Միջին Ասիայում: Հնում լարախաղացի պարանը եղել է կանեփից, իսկ հետագայում փոխարինվել մետաղյա լարով:
Էրեբունի-Երևան, 11 հոկտեմբերի, 2014
Լարախաղացությունը միջնադարյան Հայաստանի թատերական ժանրերից է, որի մասին վկայություններ կան V դարից, և որպես ժողովրդական արվեստ պահպանվել է նոր ժամանակներում: Լարախաղացը երաժշտախմբի նվագակցությամբ պարում է երկու սյուների միջև ձգված լարի վրա, իսկ նրա ծառան և խաղակից ծաղրածուն (յալանչին), որը նաև դրամ է հավաքում հանդիսականներից, լարի տակ ընդօրինակում է նրա շարժումները, երբեմն էլ՝ ծաղրում նրան:
Հայ նշանավոր լարախաղաց է եղել Արամյան թատրոնի հիմնադիր ու դերասան Հովհաննես Գասպարյանը (1826-1867, Կ. Պոլիս):
Հայաստանում լարախաղացների ցուցադրություններ ու մրցույթներ տեղի են ունենում տարատեսակ տոնախմբությունների ժամանակ: Այդպիսի մի օրինակ է Էրեբունի-Երևանի տոնակատարությունը, որից որոշ լուսանկարներ ներկայացնում ենք ձեր ուշադրությանը:
Էրեբունի-Երևան, 11 հոկտեմբերի, 2014
Էրեբունի-Երևան, 11 հոկտեմբերի, 2014
Էրեբունի-Երևան, 11 հոկտեմբերի, 2014
Էրեբունի-Երևան, 11 հոկտեմբերի, 2014
Էրեբունի-Երևան, 11 հոկտեմբերի, 2014
Էրեբունի-Երևան, 11 հոկտեմբերի, 2014
Էրեբունի-Երևան, 11 հոկտեմբերի, 2014
